અંધકાર

અંધકાર  

 ઓરડાના કોરા ખૂણામાં આજે હું બેસી રહ્યો ,

બારીમાંથી ડોક કરતા પ્રકાશને દેખી રહ્યો.

બોલી રહ્યો તો સમાજ જ્યાં મોભની વાચા બધે,

ત્યારે હું બે ઘડી બસ વ્યંગથી હસી રહ્યો.

જોતો રહ્યો મેહફીલ ઘણી સ્વાર્થના સંબંધની,

ત્યારે ત્યારે લાગણીની મજાક હું બની રહ્યો.

વલખી રહ્યો તો હું સદા પેલા પ્રકાશને સ્પર્શવા,

ત્યારે ત્યારે અંધકાર મને મૂળથી ઘેરી રહ્યો.  

ઝાંકળ બનીને આંખમાં આંસુ ઘણા આવી ગયા ,

જયારે મારા પ્રેમને મુજથી જુદો થતા જોઈ રહ્યો.

મથી રહ્યો છું તોડવા આ અંધકારની જાળને ,

ઠોકરોના મારથી હું છેવટે થાકી રહ્યો.

વલખી રહ્યો છું હું હજુ સ્પર્શવા એ હાથને,

જે મને મજધારમાં એકલો છોડી રહ્યો.

કરતો રહ્યો કપરી કસોટી 'સત્ય'ની જ તું ઓ ખુદા,

આખી આયુ અંધકારમાં હું પ્રકાશને તડપી રહ્યો.

                                                

                                                  - ' સત્ય ' શિવમ