કબર સ્વપ્નની ........

કબર સ્વપ્નની ........ 

 

દંભી હસીથી હું આસું મારા છુપાવી રહ્યો છું ,

હાલ-એ-દિલ જે છે નહિ, સૌને બતાવી રહ્યો છું.

જીવ વિનાનો દેહ કેટલો સજાવી રહ્યો છું,

નીલામી ખાતર ભર બજારે બતાવી રહ્યો છું.

શું કરું જો થાકી ગયો તપતા જિંદગીના રણમાં,

લોહીથી જ ખુદ પ્યાસ મારી હું બુઝાવી રહ્યો છું.

બે-ચાર વાતમાં જિંદગી તો ક્યાંથી પતી જવાની?

સમયના અભાવથી જિંદગી હું ટુંકાવી રહ્યો છું.

મહોબ્બતની આગના દિલમાં ભડકા ઘણા થયા,

આજે ખુદ ખુદની જ ચિતા હું જલાવી રહ્યો છું.

દુનિયાનો સાચો ચેહરો હવે જોવો જ છે મારે,

પરદા બધા એટલે જ હું હટાવી રહ્યો છું.

કેહવાય છે કે ખુદા એમ તો ખૂશીઓ આપે છે ઘણી ,

જખ્મો દીધા છે મને કેટલા એ હું ગણાવી રહ્યો છું.

ભલે મળતી હવે હવા આ હૃદયની આગને,

આ તાપણીમાં ભાવનાઓ હું જલાવી રહ્યો છું.

હાર માનવી એતો નિર્બળનો ગુણ હોય છે ,

 એટલે જ આશાનો દીપક હું જલાવી રહ્યો છું.

પ્રેમને હું જ મારા હવે હારતા જોતો રહું,

કેવો સમય નજરો નજર તું બતાવી રહ્યો છું.

માફ કર એ ખુદા મારાથી એ બનશે નહિ ,

એટલે જ હું સેજ-શૈયા મારી સજાવી રહ્યો છું.

પ્રેમમાં કેવી ગુલાબ જેવી જીવતો હતો હું જિંદગી,

યાદ કરી એજ હું આયુ આખી વિતાવી રહ્યો છું  

અત્તર બનાવવા ગુલાબને તમે મસળી જ નાખો,

કાંટા બધા હાથથી જ હું હટાવી રહ્યો છું.

' સત્ય ' છે બસ એટલું કે મરું છું કટકે કટકે,

એટલે જ કબર સ્વપ્નની હું બનાવી રહ્યો છું.

                                                   - ' સત્ય ' શિવમ